Samochody elektryczne typu plug-in, czyli hybrydy ładowane z gniazdka, różnią się istotnie od pełnych elektryków pod względem zużycia energii, co przekłada się również na sposób planowania instalacji fotowoltaika. Choć oba typy pojazdów można ładować z własnej instalacji PV, potrzeby energetyczne hybryd plug-in są znacznie mniejsze, co wpływa zarówno na moc systemu, jak i wybór urządzeń towarzyszących. Dobrze zaprojektowana instalacja dla plug-in może być bardziej kompaktowa i tańsza, ale nadal wymaga uwzględnienia kilku istotnych różnic, by skutecznie wspierać codzienną mobilność i maksymalizować autokonsumpcję.
Mniejsze zapotrzebowanie na energię
Samochody plug-in zazwyczaj mają baterie o pojemności od 8 do 20 kWh, co oznacza, że ich dzienne zużycie energii jest znacznie niższe niż w przypadku pełnych elektryków. W instalacjach takich jak fotowoltaika można więc zastosować mniejsze systemy – już 2–3 kWp mogą wystarczyć do regularnego ładowania auta hybrydowego. Taki system wytworzy od 2000 do 3000 kWh rocznie, co w przypadku plug-ina pozwala na pokrycie niemal całego zapotrzebowania na prąd w trybie elektrycznym, przy założeniu codziennych dojazdów na krótkich dystansach.
Możliwość ładowania z gniazdka a potrzeba wallboxa
Hybrydy plug-in mogą być ładowane ze zwykłego gniazda 230 V, co znacząco obniża koszty inwestycji. W systemach takich jak instalacje fotowoltaiczne użytkownicy często decydują się na brak wallboxa, wykorzystując standardowy kabel do ładowania z domowego gniazdka. To wystarcza, by naładować auto w 3–6 godzin, co pokrywa się z dziennym czasem postoju pojazdu w domu. Mimo to, zastosowanie prostego wallboxa z funkcją ładowania z nadwyżek PV pozwala lepiej zarządzać energią i zautomatyzować proces ładowania, co może zwiększyć efektywność systemu.
Niższe szczytowe obciążenia instalacji
W przeciwieństwie do pełnych elektryków, które mogą ładować się z mocą 7–22 kW, samochody plug-in przyjmują zazwyczaj 3,6 kW lub mniej. W instalacjach takich jak fotowoltaika oznacza to mniejsze chwilowe obciążenie falownika oraz mniej rygorystyczne wymagania dla domowej instalacji elektrycznej. Można zrezygnować z ładowarek trójfazowych, a system może działać w trybie jednofazowym bez ryzyka przeciążeń. Dzięki temu nie ma potrzeby przewymiarowywania falownika czy stosowania dodatkowych zabezpieczeń fazowych – co upraszcza projekt i obniża koszty.
Dopasowanie czasu ładowania do produkcji PV
Ze względu na mniejszą pojemność baterii, samochody typu plug-in można ładować krócej i elastyczniej, co lepiej wpisuje się w zmienny charakter produkcji energii z PV. W systemach takich jak instalacje fotowoltaiczne możliwe jest ustawienie ładowania tylko w godzinach pełnego nasłonecznienia, bez konieczności wykorzystania magazynu energii. Krótszy czas ładowania ułatwia także korzystanie z funkcji PV surplus, czyli ładowania wyłącznie z nadwyżek – auto może być naładowane nawet w słoneczne przedpołudnie, zanim rozpocznie się zużycie energii przez inne urządzenia w domu.
Plug-in i PV – oszczędna i elastyczna kombinacja
Instalacje fotowoltaika projektowane z myślą o samochodach typu plug-in różnią się skalą i wymaganiami od systemów zasilających pełne elektryki. Mniejsza pojemność baterii oznacza niższe zużycie energii, możliwość ładowania ze zwykłego gniazda i prostsze zarządzanie obciążeniami. Dzięki temu możliwe jest zaprojektowanie kompaktowego i ekonomicznego systemu PV, który znacząco obniży koszty eksploatacji pojazdu, bez konieczności dużej inwestycji w infrastrukturę energetyczną.